معرفی افزودنی بتن با توضیحات کامل
فوق روان کننده بتن
فوق روان کننده بتن یا همان سوپر پلاستیسایزر بتن یک ماده شیمیایی افزودنی برای بتن است که با افزایش پلاستیسیته و جریان بتن، توانایی ریختن و مدل‌دهی دقیق‌تر به بتن را می‌دهد. به عبارت دیگر این ماده افرودنی به بتن این امکان را می‌دهد تا به طور موثر‌تری تراکم یابد و به راحتی در قالب‌های پیچیده‌تری قرار گیرد.
از فوق روان کننده بتن در بتن‌های پایه، بتن‌های پل، بتن‌های کاربردی، بتن‌های انبساطی و مهاربندی، بتن‌های ریزدانه، بتن‌های خودتراکم و بتن‌های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می‌شود. همچنین با استفاده از این ماده، می‌توان ویژگی‌های مختلف بتن مانند مقاومت فشاری، کششی و خمشی را بهبود بخشید. در واقع با استفاده از فوق‌روان کننده بتن می‌توان میزان آب مورد نیاز برای مخلوط کردن بتن و همچنین زمان تراکم‌دهی بتن را کاهش داد. این ماده در ساختمان‌های بتنی و پل‌ها یک افزودنی پرکاربرد است و به عنوان یکی از عواملی که بتواند کیفیت و مقاومت بتن را در برابر مقاومت فشاری و خوردگی بهبود بخشد، شناخته می‌شود.
بنابراین این ماده می‌تواند عمر مفید سازه‌های بتنی را نیز افزایش و مصرف آب در مخلوط بتن را کاهش دهد که منجر به صرفه‌جویی در هزینه‌های ساخت و تولید خواهد شد. از دیگر مزایای استفاده از فوق‌روان کننده بتن می‌توان به بهبود قابلیت پمپاژ بتن، کاهش ترک‌های سطحی بتن، افزایش مقاومت ضربه‌ای بتن و بهبود خواص پایداری بتن در برابر تغییرات دما و رطوبت نیز اشاره نمود.
فوق روانسازهای دیرگیر بتن
فوق روان‌کننده‌های دیرگیر بتن نوعی افزودنی بتن هستند که به عنوان یک عامل تنظیم‌کننده زمان و خواص اولیه بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این افزودنی‌ها با افزایش زمان تنش بتن سبب ایجاد چسبندگی بین مواد تشکیل‌دهنده بتن می‌شوند و به تدریج مقاومت فشاری بتن را بهبود می‌بخشند.
فوق روان‌کننده‌های دیرگیر بتن از دو قسمت تشکیل شده‌اند. قسمت اول یک پودر است که حاوی ذرات ریزی مانند سیلیس فوم، سیمان و غیره می‌باشد. قسمت دوم یک ماده مایع است که معمولاً شامل آب، سورفاکتانت‌ها و گاهی اوقات هم شامل یک عامل تنظیم‌کننده زمان می‌شود.
بنابراین با اضافه کردن فوق روان‌کننده‌های دیرگیر به بتن خواص آن بهبود می‌یابد و همچنین بتن با دارا بودن این نوع افزودنی‌ها قابلیت جابجایی و جریان بهتری نیز پیدا می‌کند.
در واقع فوق روان کننده‌های دیرگیر بتن مانند فوق روان کننده‌های بتن معمولی‌اند که باعث افزایش قابلیت روان بودن بتن می‌شوند اما با این تفاوت که این نوع فوق روان کننده‌ها تأخیر در زمان شروع عملکرد دارند. به عبارت دیگر این نوع فوق روان کننده‌ها به طور کنترل شده‌ای در حین مخلوط کردن بتن فعال شده و باعث افزایش روانی بتن می‌شوند. حال این تأخیر زمانی می‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت باشد که به طور معمول توسط تولید کنندگان فوق روان کننده‌های دیرگیر بتن مشخص می‌شود.
استفاده از فوق روان کننده‌های دیرگیر بتن به دلیل قابلیت کنترل زمان فعال شدنشان، می‌تواند در مواردی که نیاز به زمان بیشتری برای تراکم بتن یا حمل بتن به محل ساختمان وجود دارد، مانند بتن‌ریزی در ارتفاعات، بتن‌ریزی در دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا و یا بتن‌ریزی در محل‌هایی با دسترسی محدود، مفید باشد.
فوق روان کننده‌های دیرگیر بتن به عنوان یکی از افزودنی‌های بتن می‌توانند بهبود قابل توجهی در خواص بتن ایجاد کنند. با استفاده از این نوع فوق روان کننده‌ها می‌توان میزان آب مورد نیاز برای مخلوط کردن بتن و زمان تراکم‌دهی بتن را به طور قابل توجهی کاهش داد، افزایش مقاومت فشاری و خوردگی بتن را تحت تأثیر قرار داد و سبب بهبود قابلیت پمپاژ بتن شد.
فوق روان کننده‌های دیرگیر بتن عمدتاً از پلی‌کربوکسیلات‌های با وزن مولکولی بالا تشکیل شده‌اند و باید به دقت دستورالعمل‌های تولید کنندگان را در خصوص میزان و زمان افزودن این نوع فوق روان کننده‌ها رعایت کرد تا از بروز مشکلات در کیفیت بتن جلوگیری شود.
روان کننده بتن
روان کننده بتن نیز نوعی افزودنی بتن است که به منظور افزایش جریان بتن و کاهش زوایای اصطکاک بین ذرات بتن به‌کار می‌رود. با افزودن روان کننده به بتن جریان آن افزایش می‌یابد و بتن به‌راحتی می‌تواند از طریق مسیرهای پیچیده و تنگ به ساختمان مورد نظر رسیده و در انواع قالب‌ها ریخته شود. روان کننده بتن به طور عمده از پلی‌کربوکسیلات‌ها تشکیل شده و شامل مواد دیگری مانند سیمان، آب، سورفاکتانت‌ها و پلیمرها نیز می‌باشد.
از روان کننده بتن در ساختمان‌های بلند، پل‌ها، تونل‌ها و سازه‌های بتنی استفاده می‌شود. همچنین این افزودنی می‌تواند برای تولید بتن‌های مقاوم در برابر خوردگی، بتن‌های خودتراکم، بتن‌های خودماسه و بتن‌های سبک نیز مورد استفاده قرارگیرد. استفاده از روان کننده بتن می‌تواند به کاهش هزینه‌های ساخت و تولید کمک کند. با کاهش میزان آب مورد نیاز می‌توان سبب صرفه‌جویی در هزینه‌های آب و انرژی در فرآیند تولید و مخلوط کردن بتن شد. برای استفاده از روان کننده بتن می‌توان این افزودنی را به طور مستقیم به مخلوط بتن اضافه کرد یا به عنوان یکی از سهمیه‌های آب در مخلوط بتن قابل استفاده است.
البته در نظر داشته باشید که استفاده از روان کننده بتن در برخی از موارد می‌تواند مشکلاتی را نیز به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال درصورت استفاده بیش از حد از روان کننده بتن می‌تواند منجر به کاهش مقاومت بتن شود و در نتیجه کیفیت سازه‌های بتنی را تحت تأثیر قرار دهد. از این رو باید مقادیر مصرفی روان کننده بتن با توجه به نوع سازه و شرایط کاری به دقت تعیین شود اما در کل استفاده از روان کننده بتن از جمله روش‌های پیشرفته در این صنعت است که می‌تواند به بهبود کیفیت و خواص بتن در سازه‌های بتنی کمک شایانی کند.
روانسازهای دیرگیر بتن
روان‌کننده‌های دیرگیر بتن با کاهش سرعت تنش بتن سبب کنترل زمان ترکیب بتن و تنظیم زمان سفت شدن آن می‌شوند. روان‌کننده‌های دیرگیر بتن از دو قسمت تشکیل شده‌اند؛ قسمت اول یک پودر است که حاوی ذرات ریزی مانند سیلیس فوم، سیمان و غیره می‌باشد. قسمت دوم یک ماده مایع است که معمولاً شامل آب، سورفاکتانت‌ها و گاهی اوقات یک عامل تنظیم‌کننده زمان می‌شود. روان‌کننده‌های دیرگیر بتن معمولاً در شرایطی که بتن به سرعت خشک شود و یا در اثر شرایط محیطی، زمان تنش بتن افزایش یابد، مورد استفاده قرار می‌گیرند. بنابراین با افزودن آن به بتن زمان ترکیب بتن بهبود می‌یابد و بتن به مدت طولانی‌تری در وضعیت پلاستیکی خود باقی می‌ماند. این عمل باعث می‌شود که بتن به مرور زمان مقاومت بیشتری به دست آورد و مناسب برای ساخت سازه‌های بلند مانند ساختمان‌ها، پل‌ها و سدها باشد.
این روانسازها بر اساس ماده اولیه‌ای که استفاده می‌شود، به دو دسته روانسازهای دیرگیر آلی و روانسازهای دیرگیر معدنی نیز تقسیم می‌شوند؛ روانسازهای دیرگیر آلی معمولاً از قطره‌های روغنی تشکیل شده‌اند، در حالی که روانسازهای دیرگیر معدنی با استفاده از پودرهای معدنی مانند سیمان و فلدسپات تهیه می‌شوند.
علاوه بر این روانسازهای دیرگیر بتن می‌توانند تأثیر مثبتی بر روی خواص انعطاف‌پذیری و شکل‌پذیری بتن داشته باشند. با افزایش انعطاف‌پذیری و شکل‌پذیری بتن احتمال ترکیدگی و خرابی سازه در شرایط زلزله و لرزه زمین کاهش می‌یابد.
نوع و میزان روانسازی بتن به میزان استفاده شده از روانسازها و نوع پروژه بستگی دارد. برای مثال در ساخت سدها و پل‌ها که نیاز به مقاومت بالا و دوام طولانی دارند، معمولاً از روانسازهای دیرگیر بتن استفاده می‌شود. در عوض در پروژه‌های کوچک‌تر مانند ساختمان‌های مسکونی ممکن است نیازی به استفاده از این نوع روانسازها نباشد.
افزودنی دیرگیر بتن
افزودنی دیرگیر بتن نوعی افزودنی پرکاربرد در بتن است که به عنوان یک عامل تنظیم‌کننده زمان بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این افزودنی با کاهش سرعت تنش بتن، زمان پلاستیسیته بتن را افزایش می‌دهد و به تأخیر انداختن پایان زمان ترکیب بتن کمک می‌کند. افزودنی دیرگیر بتن معمولاً از آهن یا سولفات آهن تشکیل شده است که معمولاً به صورت پودری یا مایع تهیه و به مخلوط بتنی اضافه می‌شود.
افزودنی‌های دیرگیر بتن به دو دسته روانکارهای معدنی و آلی تقسیم می‌شوند. روانکارهای معدنی از موادی مانند سیمان، پوزولان‌های فعال، فلدسپات‌ها و سیلیس فعال تهیه می‌شوند. این روانکارها به دلیل داشتن خاصیت آلی و معدنی به طور همزمان، بهبود قابل توجهی در مقاومت، چگالی و تراکم بتن ایجاد می‌کنند.
در مقابل روانکارهای آلی شامل موادی مانند پلی‌آکریلات‌ها، پلی‌استرها، قطره‌های روغنی و… هستند. این روانکارها اغلب به عنوان روانکارهای دیرگیر نرمال معرفی می‌شوند و به دلیل داشتن ویژگی‌های آلی مانند خواص روانکاری علاوه بر بهبود مقاومت بتن، به بهبود قابل توجهی در خصوصیات سطحی بتن نیز منجر می‌شوند.
از افزودنی دیرگیر بتن در پروژه‌هایی استفاده می‌شود که نیاز به زمان‌بندی دقیقی دارند مانند ساخت سدها، پل‌ها و تونل‌ها و همچنین در پروژه‌هایی که بتن در شرایط سخت و محیط‌های بدی مانند آب شور، مواد شیمیایی و خوردگی قرار دارد.
به طور کلی استفاده از افزودنی‌های دیرگیر بتن به عنوان یکی از روش‌های بهبود کیفیت بتن در پروژه‌های عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از مزایای استفاده از این نوع افزودنی‌ها عبارتند از:
1. افزایش مقاومت بتن: با استفاده از افزودنی‌های دیرگیر بتن مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی بتن بهبود می‌یابد.
2. بهبود خصوصیات سطحی بتن: استفاده از روانکارهای آلی به عنوان افزودنی دیرگیر بتن به بهبود خصوصیات سطحی بتن، مانند نشتی‌گیری، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر اشعه UV کمک می‌کند.
3. افزایش دوام و عمر مفید سازه: با بهبود خصوصیات بتن دوام و عمر مفید سازه نیز افزایش می‌یابد.
4. افزایش مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی سخت: استفاده از افزودنی‌های دیرگیر بتن به مخلوط بتنی که در شرایط آب و هوایی سخت قرار دارد کمک می‌کند که مقاومت بتن در برابر سرما، گرما، رطوبت و تغییرات دمایی بیشتر شود.
5. کاهش هزینه‌ها: با بهبود خصوصیات بتن نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر می‌شود که در نتیجه هزینه‌های پروژه کاهش می‌یابد.
افزودنی زودگیر بتن
افزودنی زودگیر بتن نیز نوعی افزودنی بتن است که به منظور کاهش زمان ترکیب بتن و افزایش سرعت تنش بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اضافه کردن این افزودنی به بتن زمان پلاستیسیته بتن کاهش یافته و سرعت تقسیم و جمع شدن آن افزایش می‌یابد. در واقع افزودنی‌های زودگیر بتن موادی هستند که به مخلوط بتنی اضافه می‌شوند تا زمان تنش و مقاومت بتن در زمان اولیه افزایش یابد و زمان تثبیت بتن کوتاه شود.
این افزودنی‌ها به عنوان یکی از اجزای روانکار بتن شناخته می‌شوند و معمولاً به صورت پودری یا مایع تهیه و به مخلوط بتنی اضافه می‌شوند و معمولاً شامل سیمان، سیلیس فوم، گچ، آهک و یا مواد شیمیایی هستند. با افزودن افزودنی زودگیر به بتن زمان ترکیب بتن کاهش می‌یابد و بتن در کوتاه‌ترین زمان ممکن قابل استفاده است. همچنین این افزودنی می‌تواند باعث بهبود خواص بتن شود و مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی بتن را افزایش دهد. با این حال در صورت استفاده از این افزودنی باید دقت شود که مقاومت نهایی بتن و همچنین مقاومت بار شکننده بتن کاهش پیدا نکند.
افزودنی‌های زودگیر به دو دسته روانکارهای آلی و معدنی تقسیم می‌شوند. روانکارهای آلی شامل موادی مانند فرمالدهید، نفتالین‌سولفونات‌ها، سولفات‌های آمونیوم و … هستند. در حالی که روانکارهای معدنی از موادی مانند سرباره فولاد، پوزولان‌های غیرفعال، ماسه سیلیسی، سیمان‌های پرتلند و سنگ‌های آهک تهیه می‌شوند.
این افزودنی‌ها معمولاً در پروژه‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نیاز به سرعت ترکیب بتن دارند؛ مانند سد، پل، تونل‌ها و سازه‌های بتنی بزرگ. از مزایای دیگر استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن عبارتند از:
1. کوتاه شدن زمان تثبیت بتن: استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن باعث کوتاه شدن زمان تثبیت بتن شده و به سرعت قالب بندی و آماده ساخت کار می‌شود.
2. افزایش مقاومت بتن: با استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی بتن بهبود می‌یابد.
3. بهبود خصوصیات سطحی بتن: استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن به بهبود خصوصیات سطحی بتن، مانند نشتی‌گیری، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر اشعه UV کمک می‌کند.
4. کاهش هزینه‌ها: با کوتاه شدن زمان تثبیت بتن، زمان‌های ساخت و ساز کوتاه‌تر می‌شود که در نتیجه هزینه‌های پروژه کاهش می‌یابد.
استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن ممکن است باعث افزایش درصد پذیرش آب توسط بتن شود که این موضوع نیز ممکن است باعث کاهش مقاومت بتن شود؛ بنابراین برای استفاده بهینه از این افزودنی‌ها نیاز است که ترکیب مناسبی از این افزودنی‌ها با بتن مورد استفاده در نظر گرفته شود. همچنین میزان استفاده از این افزودنی‌ها نیز باید به گونه‌ای باشد که بهبود خواص بتن را فراهم کند اما در عین حال سبب کاهش مقاومت آن نشود.
در عمل استفاده از افزودنی‌های زودگیر بتن در پروژه‌های ساختمانی مختلف، مانند پل‌ها، ساختمان‌های تجاری و مسکونی، تونل‌ها، سدها و… به منظور کاهش زمان تثبیت بتن و بهبود خواص آن مورد استفاده قرار می‌گیرد که البته نوع و میزان افزودنی‌های زودگیر بتن بر اساس نوع سازه و شرایط آب و هوایی منطقه تعیین می‌شود.
به عنوان یکی از راهکارهای بهبود کیفیت بتن استفاده از افزودنی‌های زودگیر موضوع مورد توجه قرار گرفته است و با توجه به مزایای این افزودنی‌ها، استفاده از آن‌ها می‌تواند در بهبود کیفیت و عمر مفید سازه‌های عمرانی مؤثر باشد.
افزودنی حباب هواساز بتن
افزودنی حباب هواساز بتن به منظور کاهش وزن و افزایش پلاستیسیته و مقاومت به بار شکننده بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این افزودنی با افزودن هوای فشرده به بتن حباب‌های کوچک در آن ایجاد می‌کند که موجب کاهش وزن و افزایش حجم بتن می‌شود.
افزودنی حباب هواساز بتن معمولاً از پودر آلومینیوم، پودر سیلیسی، سورفاکتانت‌ها و یا یک ترکیب از این مواد تشکیل شده که با افزودن آن به بتن، وزن آن کاهش یافته و مقاومت بتن و پلاستیسیته افزایش می‌یابد.
افزودنی حباب هواساز بتن در پروژه‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که نیاز به کاهش وزن بار و یا بهبود خواص بتن دارند، مانند پل، سد، سازه‌های بتنی بزرگ و همچنین کف‌های بتنی و غیره. رایج‌ترین انواع افزودنی‌های حباب‌هواساز عبارتند از: پودر آلومینیوم، صابون‌ها و سورفکتانت‌ها، رزین‌های پروتئینی و مواد شیمیایی.
در ابتدا به توضیح کاربرد هر کدام از این مواد شیمیایی می‌پردازیم و سپس کاربرد‌های این افزودنی در صنعت ساختمان‌سازی را بررسی می‌نماییم.
• پودر آلومینیوم: این پودر با واکنش با مواد قلیایی موجود در بتن، هیدروژن تولید می‌کند که باعث ایجاد حباب‌های هوا در بتن می‌شود.
• صابون‌ها و سورفکتانت‌ها: این مواد با کاهش کشش سطحی آب باعث پایداری حباب‌های هوا در بتن می‌شوند.
• رزین‌های پروتئینی: این رزین‌های طبیعی از موادی مثل صمغ‌های گیاهی تولید می‌شوند و خاصیت کف‌کنندگی دارند.
• مواد شیمیایی مثل هیدروکربن‌ها و اسیدهای آلی: این مواد با واکنش‌های شیمیایی گاز تولید می‌کنند که منجر به ایجاد حباب در بتن می‌شود.
انتخاب نوع افزودنی حباب‌ساز بستگی به نوع کاربرد، مقدار مصرف و شرایط محیطی دارد. مقدار مصرف معمولا 0.1 تا 0.5 درصد وزن سیمان است.
کاربرد افزودنی حباب هواساز بتن:
• کاهش وزن بتن: با ایجاد حباب‌های هوا در بتن وزن آن کم می‌شود که می‌تواند در کاهش بار مرده سازه‌ها موثر باشد.
• بهبود عایق حرارتی بتن: حباب‌های هوا خاصیت عایق حرارتی دارند و باعث بهبود عملکرد حرارتی بتن می‌شوند.
• مقاومت در برابر یخ زدگی: حباب‌های هوا فضای لازم برای انبساط آب هنگام یخ زدن را فراهم می‌کنند و از آسیب دیدگی بتن جلوگیری می‌کنند.
• کاهش نشست و جمع شدگی: حباب‌های هوا فضای لازم برای جبران کاهش حجم ناشی از خشک شدن بتن را فراهم می‌کنند.
کاهش دهنده جذب آب بتن
افزودنی‌های کاهش‌دهنده جذب آب بتن موادی هستند که هنگام افزودن به بتن باعث کاهش جذب آب و رطوبت توسط بتن می‌شوند. این افزودنی‌ها معمولاً از نوع رزین‌هایی هستند که پوشش محافظی روی ذرات سیمان بتن ایجاد می‌کنند و جلوی ورود رطوبت و جذب آب را می‌گیرند. کاهنده‌های جذب آب به بتن تازه تزریق می‌شوند تا جذب آب آن را کاهش دهند و این باعث می‌شود بتن محکم تر و کم تراویستی شود. این کمک می‌کند که قابلیت استفاده و مقاومت بتن کنترل شود.
جذب زیاد آب در بتن می‌تواند باعث مشکلاتی مثل کاهش مقاومت، ترک، تیرگی رنگ و زنگ زدگی آرماتور شود؛ پس کاهش جذب آب مورد نیاز است. کاهنده‌های جذب آب با ایجاد فیلمی روی ذرات و گرین اسمنت در بتن کار می‌کنند تا ورود آب بیش از حد مورد نیاز برای توسعه استحکام را جلوگیری کنند. آن‌ها امکان استفاده از نسبت آب به اسمنت کمتر در بتن را فراهم می‌کنند تا مقاومت بتن بیشتر شود.کاهنده های جذب آب امکان استفاده از مصالح دانه‌ای که از نظر جذب آب ضعیف ترند را فراهم می‌کنند.
کاربرد اصلی افزودنی‌های کاهنده جذب آب بتن عبارتند از:
-افزایش مقاومت بتن در برابر خوردگی
-بهبود خواص مکانیکی و کاهش نفوذپذیری بتن
-مقاوم‌سازی بتن در برابر یخ‌زدگی و نمک‌های ذوبی
-طولانی‌تر کردن عمر مفید بتن
بنابراین افزودنی‌های کاهش‌دهنده جذب آب بتن باعث بهبود خواص کیفی و ماندگاری آن می‌شوند.
کاهش دهنده‌های جذب آب بتن موادی هستند که برای کاهش جذب آب بیش از حد بتن استفاده می‌شوند. چند نمونه از این کاهش دهنده‌ها عبارتند از:
1. اسید شمع: از اسید روغن شمع استفاده می‌شود تا کاهش جذب آب در بتن ایجاد کند. این اسید فیلمی روی ذرات ریز بتن ایجاد می‌کند که جذب آب را محدود می‌کند.
2. صابون سنتتیک: ماده‌ای مصنوعی بر پایه روغن که فیلمی روی ذرات بتن ایجاد می‌کند و آن را از جذب بیش از حد آب محافظت می‌کند.
3. اسید فسفریک: یک اسید معدنی قوی که می‌تواند سطح ذرات ریز بتن را اسیدی کرده و از طریق جلوگیری از جذب آب بیش از حد، خواص بتن را بهبود ببخشد.
این کاهش دهنده‌ها در ساخت بتن مقاوم‌تر و مطلوب‌تر نقش مهمی ایفا می‌کنند.
سایر افزودنی های بتن
برخی از افزودنی‌های رایج بتن می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
• شن و ماسه برای افزایش قابلیت روانسازی
• مواد پرکننده مانند سنگدانه‌ها، زغال سنگ و خرده سنگ آهن برای کاهش هزینه
• افزودنی‌های شیمیایی مانند هوادهنده‌ها یا پلاستیک‌کننده‌ها
• افزودنی‌های رنگی برای افزایش جذابیت ظاهری
• افزودنی‌های ضدآب برای کاهش جذب آب
• افزودنی‌های افزایش‌دهنده قدرت مانند فیبرهای پلی‌پروپیلن یا فولادی
• افزودنی‌های کاهنده زمان خشک شدن و سخت شدن بتن
• افزوده‌های ضدیخش برای افزایش مقاومت بتن در برابر یخ‌زدگی و اجرا در زمستان
بستگی به نوع کاربرد و ویژگی‌های مورد نظر، انتخاب افزودنی‌های مختلف بتن انجام می‌شود.
برخی مثال‌های دیگر از افزودنی‌های بتن عبارتند از:
• ابرپلاستیک‌کننده‌ها – این نوع افزودنی باعث پلاستیک‌تر شدن بتن می‌شود و مقاومت اولیه‌اش را افزایش می‌دهد. ابرپلاستیک‌کننده‌ها اجازه می‌دهند که بتن با درصد آب به سمنت کمتری ساخته شود اما خواص مکانیکی مطلوب به دست بیاید.
• هوادهنده‌ها – این نوع افزودنی باعث کاهش میزان بوی هیدروژن در بتن می‌شود که در نتیجه مقاومت و سختی بیشتری ایجاد می‌کند. هوادهنده‌ها همچنین باعث کاهش ترشحات و نشت آب بتن می‌شوند.
• دسته‌ای از افزودنی‌های ضدآب که از رزین‌های مصنوعی استفاده می‌کنند و باعث کاهش نفوذپذیری بتن می‌شوند.
• افزودنی‌های کندکننده زمان گیرش که زمان خشک شدن و سخت شدن بتن را افزایش می‌دهند.
برای اطلاع از قیمت سایر محصولات مانند چسب کاشی و سرامیک ضد اسید، انواع گروت (ملات آماده)، انواع ماستیک و واتراستاپ(درزگیر)، رنگ و پوشش های صنعتی، چسب بتن و مواد آب بندی، چسب های صنعتی و ساختمانی، ابزار کاشی کاری به راحتی چند کلیک اقدام نمایید.
